Ćwiczenie 16
1. Ja Adam Dropek Miesczanin Kleparsky zeznawam thim
2. moym piszanim szam za y za potomky swoie zem iesth
3. winien długu sprawiedliwego thaleruw dwie sczie kazdy
4. po 35 g sławnemu Panu Severinowy Mie
5. sczaninowy y kupczowy krakowskiemu kturÄ… namie
6. nioną summę ia iemu obieczuię zapłaczicz dalibug
7. na swięty krzisz we Wroczławiu besz zadney odwłoky y trudnosczy
8. iego A gdziebym nieoddał wszitky skody on
9. dla thego miał miecz thedy ia iei będę powinien oddacz
10. y zaplaczicz y nagrodzicz A dla lepszey pewnosczy pie
11. częcz swą przikladam y ręką wlasną podpiszalem
Zasady transkrypcji
- Zachowanie zapisu oryginału - odczytu dokonaj jak najwierniej, nie poprawiając błędów popełnionych przez pisarza.
 - Wiersze tekstu - odczyt należy wpisać w podziale na wiersze (wyszarzone fragmenty należy pominąć). Jeżeli słowo jest podzielone pomiędzy dwa wiersze, należy je wpisać identycznie jak w oryginale, tzn. nie łącząc go.
 - Interpunkcja - wszelkie znaki przestankowe lub inne (np. przecinki, kropki, znaki przeniesienia, itp.) występujące w oryginale należy pominąć.
 - Pisownia wielkich liter - mechanizm uzna za poprawne wpisanie zarówno małej, jak i wielkiej litery.
 - Skrócenia - przyjęta przez nas w zasadach transkrypcji ogólna reguła mówi, że skrót zastosowany przez pisarza należy rozwinąć, podając pełne brzmienie słowa. W tym dokumencie spotkasz jednak skróty będące wyjątkami od tej reguły, czyli takie, których nie trzeba rozwijać (dotyczy to m.in. skrótów zastosowanych na określenie walut).
 - Zapis litery Ÿ (y z kropkami) - należy ją zapisać jako y.
 - Litery ze znakami diakrytycznymi - jeżeli w tekście występują litery ze znakami diakrytycznymi, typowe dla języka polskiego, utrzymujemy je w odczycie.
Â
Â
Z pełnymi zasadami dokonywania transkrypcji możesz się zapoznać tutaj.
Pomocne wskazówki
- Dokument jest mocno zaplamiony, co miejscami utrudnia jego odczytanie. W najbardziej zniszczonych miejscach wyszarzyliśmy pojedyncze słowa – należy je pominąć w odczycie.
 - Jeden ze skrótów użytych w dokumencie należy do wyjątków, których w odczycie nie trzeba rozwiązywać.
 - Pisarz zapisał litery litery s, z na kilka różnych sposobów. Natomiast litery b, t występują w tylko nieco różniących się od siebie wersjach.
 - Największy kłopot może sprawić odczytanie liter e i z. Zwłaszcza litera z w połączeniu z sąsiednimi literami przybiera zaskakujący kształt.
 - Pamiętaj o sposobie zapisywania litery y w przeszłości – z jedną lub dwiema kropkami.
Â
Â
Więcej wskazówek, pomagających odczytywać dawne teksty, znajdziesz tutaj.