Zasady transkrypcji

1. Zachowanie zapisu oryginału - odczytu dokonaj jak najwierniej, nie poprawiając błędów popełnionych przez pisarza.
    
2. Wiersze tekstu - odczyt należy wpisać w podziale na wiersze (wyszarzone fragmenty należy pominąć). Jeżeli słowo jest podzielone pomiędzy dwa wiersze, należy je wpisać identycznie jak w oryginale, tzn. nie łącząc go.
    
3. Interpunkcja - wszelkie znaki przestankowe lub inne (np. przecinki, kropki, znaki przeniesienia, itp.) występujące w oryginale należy pominąć.
    
4. Pisownia wielkich liter - mechanizm uzna za poprawne wpisanie zarówno małej, jak i wielkiej litery.
    
5. Skrócenia - przyjęta przez nas w zasadach transkrypcji ogólna reguła mówi, że skrót zastosowany przez pisarza należy rozwinąć, podając pełne brzmienie słowa. W tym dokumencie spotkasz jednak skróty będące wyjątkami od tej reguły, czyli takie, których nie trzeba rozwijać.
    
6. Litery ze znakami diakrytycznymi - jeżeli w tekście występują litery ze znakami diakrytycznymi, typowe dla języka polskiego, utrzymujemy je w odczycie.

 

Z pełnymi zasadami dokonywania transkrypcji możesz się zapoznać tutaj.

Pomocne wskazówki

1. W tym dokumencie występują skróty, które w zasadach transkrypcji zostały wyszczególnione jako wyjątki, których nie rozwiązujemy.
    
2. Pisarz, który spisał ten dokument użył dwóch różniących się od siebie form liter s, t.
    
3. Pisarz stawiał w charakterystyczny sposób ogonki liter ą, ę.
    
4. Najwięcej kłopotów z rozpoznaniem może przysporzyć litera ł. W razie kłopotów sięgnij do Wzornika liter.

 

Więcej wskazówek, pomagających odczytywać dawne teksty, znajdziesz tutaj.

Ćwiczenie 4

Wzornik liter

Ćwiczenie 4

Użyte skróty