Zasady transkrypcji

1. Zachowanie zapisu oryginału - odczytu dokonaj jak najwierniej, nie poprawiając błędów popełnionych przez pisarza.

2. Odczyt należy wpisać w podziale na kolumny, tj. w jednym wierszu mechanizmu odczytu należy wpisać tekst z całej kolumny (numer wiersza mechanizmu odczytu odpowiada numerowi kolumny na skanie dokumentu). Wyszarzone fragmenty należy pominąć.

3. Interpunkcja - wszelkie znaki przestankowe lub inne (np. przecinki, kropki, znaki przeniesienia, itp.) występujące w oryginale należy pominąć.

4. Pisownia wielkich liter - mechanizm uzna za poprawne wpisanie zarówno małej, jak i wielkiej litery.

5. Zapis litery ß (scharfes S) - w odczycie oddajemy jako ss (podwójne s).

6. Skrócenia - skrót zastosowany przez pisarza należy rozwinąć, podając pełne brzmienie słowa. Nie stosuj nawiasów kwadratowych dla zaznaczenia dodatkowych liter, uzupełniających skrót.

Z pełnymi zasadami dokonywania transkrypcji możesz się zapoznać tutaj.

Pomocne wskazówki

1. Zwróć uwagę, że wpisu w księdze dokonało 2 różnych urzędników. Rubryka „Pathen” („Rodzice chrzestni”) została wypełniona przez innego pisarza, niż reszta wpisów.

2. Zwróć uwagę, że część tekstu zapisana jest pismem łacińskim.

3. Najłatwiej pomylić literę e z n oraz v z w. W razie kłopotów sięgnij do Wzornika liter.

4. W dokumencie pojawiają się skróty, których prawidłowe odczytanie ułatwi znajomość języka niemieckiego (zwłaszcza przyda się znajomość zasad odmiany przymiotników). Pamiętaj, że pod przyciskiem Użyte skróty znajdziesz zestaw skrótów, zastosowanych przez pisarza.

Więcej wskazówek, pomagających odczytywać dawne teksty, znajdziesz tutaj.

Ćwiczenie 31

Wzornik liter

Ćwiczenie 31

Użyte skróty