Zasady transkrypcji

1. Zachowanie zapisu oryginału - odczytu dokonaj jak najwierniej, nie poprawiając błędów popełnionych przez pisarza.
    
2. Wiersze tekstu - odczyt należy wpisać w podziale na wiersze (wyszarzone fragmenty należy pominąć). Jeżeli słowo jest podzielone pomiędzy dwa wiersze, należy je wpisać identycznie jak w oryginale, tzn. nie łącząc go.
    
3. Interpunkcja - wszelkie znaki przestankowe lub inne (np. przecinki, kropki, znaki przeniesienia, itp.) występujące w oryginale należy pominąć.
    
4. Pisownia wielkich liter - mechanizm uzna za poprawne wpisanie zarówno małej, jak i wielkiej litery.
    
5. Skrócenia - skrót zastosowany przez pisarza należy rozwinąć, podając pełne brzmienie słowa. Nie stosuj nawiasów kwadratowych dla zaznaczenia dodatkowych liter, uzupełniających skrót.
    
6. Liczby i daty zapisane za pomocą cyfr - należy je zapisać tak, jak w oryginale, tj. za pomocą cyfr (rzymskich lub arabskich, również w zgodzie z oryginałem) i nie rozwiązywać towarzyszącego im skrótu z wykorzystaniem nadpisanej litery. Taka sytuacja stanowi wyjątek od reguły przyjętej dla skróceń, opisanej w poprzednim punkcie.
    
7. Zapis liter u i v - w tekstach łacińskich często stosowane są one wymiennie lub zapisywane wręcz w identyczny sposób. Dokonując odczytu, należy zastosować zapis zgodny z rzeczywistym, fonetycznym brzmieniem słowa.
    
8. Zapis litery Ÿ (y z kropkami lub kreskami) - należy ją zapisać jako ii (podwójne krótkie i). Wyjątkiem są słowa oddające polskie nazwy własne (w tym dokumencie występuje słowo Syraziensis) - w takim wypadku należy zastosować zasadę przyjętą dla tekstów w języku polskim, tj. zapisać literę jako y.
    
9. Zapis litery w - zapisujemy ją jako w (również wtedy, kiedy pisarz użył jej błędnie).

Z pełnymi zasadami dokonywania transkrypcji możesz się zapoznać tutaj.

Pomocne wskazówki

1. W tym dokumencie pojawia się dużo skrótów, ich znajomość jest niezbędna do prawidłowego odczytania tekstu. Pamiętaj, że pod przyciskiem Użyte skróty masz do dyspozycji zestaw skrótów, które spotkasz. Po ogólne informacje na temat sposobów skracania wyrazów, sięgnij tutaj.
    

2. Inwokacja otwierająca dokument zapisana jest pismem majuskulnym, kształt liter różni się od pozostałych użytych w tekście dokumentu.
    

3. Kilka liter pisarz zapisał w dwóch lub nawet trzech wersjach. Dotyczy to liter: r, s, t, y.
    
4. Łatwo pomylić litery c i t oraz tradycyjnie u i v - w niektórych wypadkach sposób ich zapisu jest prawie identyczny.
    
5. Przedarcie dokumentu utrudnia nieco odczytanie kilku słów, najwięcej kłopotu może sprawić odczytanie słowa genere w 10 wierszu dokumentu.
    
6. W dokumencie występują daty zapisane za pomocą cyfr - w Zasadach transkrypcji znajdziesz przypomnienie nt. reguł zapisu jakie przyjęliśmy w takich sytuacjach.
    
7. W zapisie wspomnianych powyżej dat występują nadpisane litery wskazujące na przypadek gramatyczny, w jakim występuje prawidłowo odczytane słowo (np. M° - millesimo), jednak z uwagi na przyjęte zasady (patrz punkt powyżej), te skróty nie będą wymagały rozwiązania. Gdyby zainteresowało Cię ich pełne brzmienie, zajrzyj pod przycisk Użyte skróty.

Więcej wskazówek, pomagających odczytywać dawne teksty, znajdziesz tutaj.

Ćwiczenie 20

Wzornik liter

Ćwiczenie 20

Użyte skróty