Zasady transkrypcji

1. Zachowanie zapisu oryginału - odczytu dokonaj jak najwierniej, nie poprawiając błędów popełnionych przez pisarza.
    
2. Wiersze tekstu - odczyt należy wpisać w podziale na wiersze (wyszarzone fragmenty należy pominąć). Jeżeli słowo jest podzielone pomiędzy dwa wiersze, należy je wpisać identycznie jak w oryginale, tzn. nie łącząc go.
    
3. Interpunkcja - wszelkie znaki przestankowe lub inne (np. przecinki, kropki, znaki przeniesienia, itp.) występujące w oryginale należy pominąć.
    
4. Pisownia wielkich liter - mechanizm uzna za poprawne wpisanie zarówno małej, jak i wielkiej litery.
    
5. Skrócenia - przyjęta przez nas w zasadach transkrypcji ogólna reguła mówi, że skrót zastosowany przez pisarza należy rozwinąć, podając pełne brzmienie słowa. W tym dokumencie spotkasz jednak skróty będące wyjątkami od tej reguły, czyli takie, których nie trzeba rozwijać (będą to zwroty grzecznościowe). 
    
6. Litery ze znakami diakrytycznymi - jeżeli w tekście występują litery ze znakami diakrytycznymi, typowe dla języka polskiego, utrzymujemy je w odczycie.

 

Z pełnymi zasadami dokonywania transkrypcji możesz się zapoznać tutaj.

Pomocne wskazówki

1. W tym dokumencie występują skróty, które w zasadach transkrypcji zostały wyszczególnione jako wyjątki, których nie rozwiązujemy (w tym wypadku są to zwroty grzecznościowe).
    
2. Dokument został spisany po polsku, jednak w jego treści natkniesz się na wtrącenia w języku łacińskim.
    
3. Pisarz pisał literę s w dwóch różnych wersjach.
    
4. Pisarz miał w zwyczaju wykonywać zamaszyste pociągnięcia piórem, to może utrudniać odczytanie niektórych liter, zwłaszcza f, p, y.

 

Więcej wskazówek, pomagających odczytywać dawne teksty, znajdziesz tutaj.

Ćwiczenie 13

Wzornik liter

Ćwiczenie 13

Użyte skróty