1. Strona główna
  2. Przejdź do ćwiczeń
  3. Ćwiczenie 12

Ćwiczenie 12

horizontal
1.

1. Naprzod tedy osznaimuię yzem dała ku

2.

2. wierney ręcze do czechu krawieczkiego

3.

3. Crakowszkiego pięczszeth złotych w moneczie

4.

4. polskiey na czo od thegosz Czechu RzÄ™

5.

5. miesła krawieczkiego Crakowszkiego mam

6.

6. chirograph pod ych pięczęczia de data wcra

7.

7. kowie wniedzielie przed szwięthym Barthło

8.

8. mieiem roku 1573 s tych pięniędzy od

9.

9. dawam y Testamenthem nasznaczam złotych

10.

10. sto monethy y liczby polskiey na pogrzeb

11.

11. proszącz aby był poczcziwy a wedlie

12.

12. zwyczaiu krzeszczianszkiego uczyniony

Zasady transkrypcji

  1. Zachowanie zapisu oryginału - odczytu dokonaj jak najwierniej, nie poprawiając błędów popełnionych przez pisarza.
     
  2. Wiersze tekstu - odczyt należy wpisać w podziale na wiersze (wyszarzone fragmenty należy pominąć). Jeżeli słowo jest podzielone pomiędzy dwa wiersze, należy je wpisać identycznie jak w oryginale, tzn. nie łącząc go.
     
  3. Interpunkcja - wszelkie znaki przestankowe lub inne (np. przecinki, kropki, znaki przeniesienia, itp.), występujące w oryginale należy pominąć.
     
  4. Pisownia wielkich liter - mechanizm uzna za poprawne wpisanie zarówno małej, jak i wielkiej litery.
     
  5. Skrócenia - skrót zastosowany przez pisarza należy rozwinąć, podając pełne brzmienie słowa. Nie stosuj nawiasów kwadratowych dla zaznaczenia dodatkowych liter, uzupełniających skrót.
     
  6. Zapis litery Ÿ (y z kropkami lub kreskami) - należy ją zapisać jako y.
     
  7. Litery ze znakami diakrytycznymi - jeżeli w tekście występują litery ze znakami diakrytycznymi, typowe dla języka polskiego, utrzymujemy je w odczycie.

 

Z pełnymi zasadami dokonywania transkrypcji możesz się zapoznać tutaj.

Pomocne wskazówki

  1. Pamiętaj o sposobie zapisywania litery y w przeszłości - z jedną lub dwiema kropkami.
     
  2. Ten pisarz miał zwyczaj zaznaczania większości pionowych lasek liter (np. w literach d, k) dodatkowym poprzecznym daszkiem. Sprawia to, że łatwo pomylić literę l i ł i czasem trudno odgadnąć zamierzenie pisarza w tej kwestii. Rozstrzygając ten problem, przyjęliśmy, że w odczycie litery l lub ł powinny być wpisane zgodnie z brzmieniem słów, w których występują.
     
  3. Litera c i e, które wyszły spod ręki tego pisarza, są do siebie podobne.
     
  4. W dokumencie pojawia się litera s w wersji długiej i krótkiej.
     
  5. Pisarz stosował aż trzy różne wersje litery z.

 

Więcej wskazówek, pomagających odczytywać dawne teksty, znajdziesz tutaj.

 

Masz wrażenie, że znasz rękę tego pisarza? Jeśli tak, to masz rację! Można go spotkać w Wirtualnym skryptorium.

Ćwiczenie 12

Wzornik liter

a
a
Ä…
Ä…
b
b
B
B
c
c
C
C
d
d
e
e
Ä™
Ä™
g
g
h
h
i
i
k
k
l
l
Å‚
Å‚
m
m
n
n
N inicjał
N inicjał
o
o
p
p
r
r
R
R
s
s
s
s
t
t
T
T
u
u
u
u
w
w
W
W
y
y
z
z
z
z
z
z
Wersja do drukuPobierz jako PDF

Ćwiczenie 12

Użyte skróty

krzeszczianszkie[g]o
krzeszczianszkie[g]o
Wersja do drukuPobierz jako PDF
Powrót do listy ćwiczeń