Ćwiczenie 16

Ćwiczenie 16

vertical
1.

1. Ja Adam Dropek Miesczanin Kleparsky zeznawam thim

2.

2. moym piszanim szam za y za potomky swoie zem iesth

3.

3. winien długu sprawiedliwego thaleruw dwie sczie kazdy

4.

4. po 35 g sławnemu Panu Severinowy Mie

5.

5. sczaninowy y kupczowy krakowskiemu kturą namie

6.

6. nioną summę ia iemu obieczuię zapłaczicz dalibug

7.

7. na swięty krzisz we Wroczławiu besz zadney odwłoky y trudnosczy

8.

8. iego A gdziebym nieoddał wszitky skody on

9.

9. dla thego miał miecz thedy ia iei będę powinien oddacz

10.

10. y zaplaczicz y nagrodzicz A dla lepszey pewnosczy pie

11.

11. częcz swą przikladam y ręką wlasną podpiszalem

Zasady transkrypcji Pomocne wskazówki Użyte skróty Wzornik liter

Zasady transkrypcji

  1. Zachowanie zapisu oryginału - odczytu dokonaj jak najwierniej, nie poprawiając błędów popełnionych przez pisarza.
     
  2. Wiersze tekstu - odczyt należy wpisać w podziale na wiersze (wyszarzone fragmenty należy pominąć). Jeżeli słowo jest podzielone pomiędzy dwa wiersze, należy je wpisać identycznie jak w oryginale, tzn. nie łącząc go.
     
  3. Interpunkcja - wszelkie znaki przestankowe lub inne (np. przecinki, kropki, znaki przeniesienia, itp.) występujące w oryginale należy pominąć.
     
  4. Pisownia wielkich liter - mechanizm uzna za poprawne wpisanie zarówno małej, jak i wielkiej litery.
     
  5. Skrócenia - przyjęta przez nas w zasadach transkrypcji ogólna reguła mówi, że skrót zastosowany przez pisarza należy rozwinąć, podając pełne brzmienie słowa. W tym dokumencie spotkasz jednak skróty będące wyjątkami od tej reguły, czyli takie, których nie trzeba rozwijać (dotyczy to m.in. skrótów zastosowanych na określenie walut).
     
  6. Zapis litery Ÿ (y z kropkami) - należy ją zapisać jako y.
     
  7. Litery ze znakami diakrytycznymi - jeżeli w tekście występują litery ze znakami diakrytycznymi, typowe dla języka polskiego, utrzymujemy je w odczycie.

 

 

Z pełnymi zasadami dokonywania transkrypcji możesz się zapoznać tutaj.

Pomocne wskazówki

  1. Dokument jest mocno zaplamiony, co miejscami utrudnia jego odczytanie. W najbardziej zniszczonych miejscach wyszarzyliśmy pojedyncze słowa – należy je pominąć w odczycie.
     
  2. Jeden ze skrótów użytych w dokumencie należy do wyjątków, których w odczycie nie trzeba rozwiązywać.
     
  3. Pisarz zapisał litery litery s, z na kilka różnych sposobów. Natomiast litery b, t występują w tylko nieco różniących się od siebie wersjach.
     
  4. Największy kłopot może sprawić odczytanie liter e i z. Zwłaszcza litera z w połączeniu z sąsiednimi literami przybiera zaskakujący kształt.
     
  5. Pamiętaj o sposobie zapisywania litery y w przeszłości – z jedną lub dwiema kropkami.

 

 

Więcej wskazówek, pomagających odczytywać dawne teksty, znajdziesz tutaj.

Ćwiczenie 16

Wzornik liter

a
a
a
a
A
A
ą
ą
ą
ą
b
b
b
b
c
c
d
d
D
D
e
e
e
e
ę
ę
ę
ę
g
g
h
h
i
i
J
J
k
k
K
K
l
l
ł
ł
m
m
M
M
n
n
o
o
p
p
P
P
r
r
s
s
s
s
s
s
S
S
t
t
t
t
u
u
w
w
W
W
y
y
z
z
Wersja do drukuPobierz jako PDF

Ćwiczenie 16

Użyte skróty

g[roszy]
g[roszy]
krakowskie[mu]
krakowskie[mu]
sprawiedliwe[g]o
sprawiedliwe[g]o
s[więty]
s[więty]
the[g]o
the[g]o
Wersja do drukuPobierz jako PDF
Powrót do listy ćwiczeń
Adres URL źródła: https://dawnepismo.ank.gov.pl/pl/cwiczenia-praktyczne/102/odczytywanie